Mark & Sunggyu~cz.2 [Zamiana]

wstęp cz.1

- Czas na mnie.- szepnąłem całując delikatnie chłopaka.
- Myślisz, że puszczę cię tak szybko?
- Nie masz wyjścia.- Mark westchnął schodząc ze mnie. Widać było, że jest rozczarowany tym, że to już koniec.
- Sunggyu?
- Hm?- spojrzałem na niego nakładając spodnie.
- Spotkamy się jeszcze?- zamurowało mnie. Sądziłem, że będzie to jednorazowa przygoda. Chłopak wpatrywał się we mnie wielkimi oczyma czekając na odpowiedź.
- Ale...
- Sungjong i Jackson nie muszą o tym wiedzieć.
- To nie byłoby w porządku wobec nich...
- Hyung... nie podobało ci się?- mówiąc to wstał po czym podszedł do mnie łapiąc mnie za rękę.
- Podobało, ale...
- Właśnie... powtórzmy to.
- Mark...- dłonie rudzielca spoczęły na mojej rozgrzanej jeszcze twarzy, a usta w delikatny sposób przywarły do moich. Nie jestem w stanie opisać jak dobrze się czułem.
- Mogę coś jeszcze zrobić?.... tak na zachęte.
- Co takiego?- uśmiechnąłem się cmokając chłopaka w kącik ust. Ten przygryzając wargi klęknął opuszczając moje spodnie wraz z bielizną - Mark... to nie jest dobry po.... aishhh!- syknąłem opierając się o biurko. Mój kochanek jest nieziemsko dobry w te klocki. Język Marka w niesamowicie delikatny sposób pieścił moje wędzidełko, czym doprowadzał mnie do szału. Nogi same się pode mną uginały, a z ust co chwilę wydobywały się jęki i westchnięcia.
- Pora się zabawić.- mruknął wsadzając do ust cały trzon. Czułem jak oczy zachodzą mi mgłą. Gdy czułem na męskości jego ciepłe, wilgotne wargi miałem wrażenie, że znajduję się w raju.
- Ma... Mark...- jęczałem szarpiąc chłopaka za włosy, na co ten w ogóle nie protestował... widać, że lubi takie zabawy. W pewnym momencie jego głowa przyspieszyła, a usta pochłaniały moją męskość w całości. To wystarczyło... po chwili z pełnych jeszcze ust chłopaka wypływała biała, gęsta maź. Mark oblizał się z uśmiechem, po czym podniósł się przywierając do moich ust. Podniecony odwzajemniałem pocałunek niezwykle zachłannie.
- I jak?- szepnął całując mnie w policzek - Dasz się namówić na jeszcze jedno spotkanie?
- Na jedno na pewno.- uśmiechnąłem się cmokając go - Na więcej musisz jeszcze popracować.
- Wiesz, że zrobię wszystko żeby...- wtedy też rozległo się pukanie do drzwi.
- Kotek, kończycie?- Jackson... aish, dość niekomfortowa sytuacja.
- Tak, już wychodzimy.- rudzielec westchnął całując mnie - Napiszę do ciebie, dobrze?... Ale wstępnie umówmy się na wtorek, bo Jackson ma wyjazd z pracy.
- Co mam powiedzieć Sungjongowi?... Jak się dowie, że się spotykamy...
- Wiem... spokojnie, coś wymyślę.- mówiąc to cmoknął mnie, po czym podszedł do drzwi lądując w objęciach swojego chłopaka - Jak było?- brunet zachichotał spoglądając na mnie.
- Masz strasznie słodkiego chłopaka.- odwzajemniłem uśmiech narzucając na siebie bluzkę.
- A... gdzie on jest?
- Tak go wymęczyłem, że śpi.
- No tak... przepraszam... już go budzę i spadamy.
- Daj spokój... zostańcie na śniadanie.- powiedział rudzielec rozkoszując się pocałunkami Jacksona.
- No dokładnie. Kawki?
- Nie, naprawdę dziękuję.
- Zrób mu kawy kotek... mi zresztą też możesz.- Jackson cmoknął rudzielca w głowę i posłusznie ruszył do kuchni.
- Mark...
- Daj mi się jeszcze sobą nacieszyć.- westchnąłem wciągając go do pokoju.
- Nie tak to miało wyglądać...
- Tak, wiem... pierwszy raz przeżywam coś takiego.
- To znaczy co?
- Hyuuuung.- spojrzałem na stojącego na przeciwko nas Sungjonga, który zaspany i zmęczony przecierał oczy.
- Chodź skarbie.- chłopak podszedł do nas wtulając się we mnie - Jesteś zmęczony?
- Mhm.
- A jak było?
- Wolę ciebie.- na te słowa Mark zaśmiał się spoglądając na mnie.
- Nie każdy lubi ostry, odważny seks.
- Sugerujesz, że jestem kiepski w łóżku?- wziąłem głęboki oddech powstrzymując się od zaciągnięcia Marka do sypialni.
- Nie wiem... nie dałeś mi tego sprawdzić.
- Co?... Mark w ciebie wszedł?- myszałek od razu się obudził. Spojrzał na mnie wielkimi oczyma, w których można było dostrzec ogromne rozczarowanie.
- Noo...
- Musisz poświęcać mu więcej czasu Sungjong.- mój partner przeniósł wzrok na Marka - Sunggyu potrzebuje więcej twojej uwagi i czułości.
- Co...
- Pamiętaj, że każdy związek opiera się na wzajemnych relacjach partnerskich... musicie się uzupełniać.- chciałbym żeby mój chłopak miał właśnie takie podejście.
- Chodźcie na śniadanie!- z kuchni dało się usłyszeć głos Jacksona.
- Chcę do domu.- powiedział stanowczo Sungjong łapiąc mnie za rękę.
- Skarbie, zostańmy...
- Do domu...- westchnąłem patrząc na rudzielca.
- Przepraszam...
- Spoko, rozumiem.- wymieniliśmy się uśmiechami, po czym Mark odprowadził nas do przedpokoju, w którym zaczęliśmy się pospiesznie ubierać.
- To...- szczerze? Nie miałem pojęcia jak mam się pożegnać.
- Było naprawdę fajnie.- Mark uśmiechnął się lądując po chwili w objęciach Jacksona.
- Mhm... dzięki i...
- Narazie.- rzucił Sungjong wyciągając mnie na korytarz. Drzwi do mieszkania chłopców zamknęły się, a my w ciszy zeszliśmy na parter - Nie wierzę...
- O co ci chodzi?
- On w ciebie wszedł?... Obcy facet?!... Ile razy ci mówiłem żebyśmy się zamienili?!- stanąłem jak wryty... nigdy nie widziałem wściekłego Sungjonga. Nigdy też nie podniósł na mnie głosu...
- Porozmawiamy o tym w domu...
- A czemu nie tutaj?!... Boże Sunggyu, jak mogłeś mi to zrobić?!... Miałem nadzieję, że to mnie spotka zaszczyt i to ja będę pierwszym facetem, który... wiesz o co mi chodzi!- chłopak spuścił z tonu widząc przechodzących obok nas ludzi. Poczułem się jak skończony dupek... Sungjong ma rację. Wiele razy chciał zamiany... proponował, że to on wejdzie we mnie... za każdym razem jednak odmawiałem - Zabolało mnie to Hyung...
- Wybacz mi skarbie... nie wiem co mi strzeliło do głowy...- Sungjong wziął głęboki oddech wtulając się we mnie. Cały Jonggie... jego złość trwa maksymalnie dwie minuty, po czym włącza mu się dziecko i znów się do mnie przytula i jest moją starą, kochaną przytulanką.
- Dobrze ci z nim było?- zapytał cicho głaszcząc mnie po plecach.
- Nie...- skłamałem, by nie wszczynać kolejnej kłótni - Wolę się kochać z tobą...
- Mógłbym dzisiaj chociaż raz... no wiesz.... proszę.- wymusiłem uśmiech przytakując. Nie sądziłem, że to wywoła u mojego partnera tyle radości. Po powrocie do domu Sungjong nie odstępował mnie na krok. Chodził za mną jak pies co chwilę się do mnie przytulając, siądając mi na kolanach i mnie całując.
- Co się dzisiaj z tobą dzieje?
- Noc rozłąki to dla mnie za dużo... muszę to teraz nadrobić.
- Aż tak mnie kochasz?
- Żartujesz sobie, prawda?- chłopak spojrzał na mnie wielkimi oczyma - Nikogo nie kocham tak bardzo jak ciebie... Dobrze przecież wiesz, że nie widzę poza tobą świata. Jesteś... hm... najprzystojniejszym, najmądrzejszym i najkochańszym facetem na świecie... a co najlepsze, jesteś calusieńki mój.- gdy to powiedział uśmiechnął się szeroko wtulając się we mnie. Objąłem go czując jak boli mnie serce... jak mogę być tak podły i nie doceniać takiego skarbu jakim jest Sungjong? Co więc tak bardzo pcha mnie w stronę Marka? Tylko łóżko? W zasadzie w ogóle się nie znamy więc łóżko jest tu jedynym wytłumaczeniem - Nic nie powiesz?
- Nie wiem co...
- To co czujesz.
- Kocham cię myszko.
- To jest dla mnie najważniejsze.- uśmiechnął się wskakując na blat - Pocałuj mnie.- stanąłem między jego nogami namiętnie go całując. Po kilku sekundach jednak zapomniałem o Sungjongu wyobrażając sobie na jego miejscu Marka. Chłopak po chwili leżał na blacie, a ja całowałem go po szyi i obojczykach podwijając jego koszulkę, z pod której wyskoczyły dwa rzędy żeber. Nie mogłem przestać całować jego zapadniętego brzucha dobierając się w międzyczasie do jego spodni - Hyung...- uciszyłem go malinką zrobioną na podbrzuszu. Chłopak jęknął zaciskając dłonie na krawędziach blatu. Gdy pozbawiłem go spodni i bielizny zacząłem całować go po drżących, wychudzonych udach - Sun... Sunggyu, co ty...
- Ciii....- wziąłem do ust męskość partnera ssąc ją najmocniej jak tylko mogłem. Biodra Sungjonga uniosły się ku górze, a z jego ust wydobył się krzyk. Po chwili chłopak usiadł łapiąc mnie za ramiona.
- Hyung!- doszedł.... tak szybko? Co jest do cholery? Podniosłem głowę spoglądając ze zdziwieniem na partnera. Sungjong głęboko oddychając zebrał na palec spermę z kącika moich ust, po czym niewinnie go oblizał.
- Tak szybko?- mruknąłem całując go w ucho.
- Wiesz, że za każdym razem czuję się jakby był to nasz pierwszy raz... za każdym razem jestem tak samo podniecony i podekscytowany.
- Wiem to żabko.- zaśmiałem się całując go w czoło - Ale tak szybko chyba jeszcze nigdy nie skończyliśmy.- po tych słowach udałem się do łazienki zamykając za sobą drzwi. Gdy się w niej znalazłem osunąłem się po drzwiach głęboko oddychając. Co się ze mną do cholery dzieje? Czemu będąc blisko z własnym chłopakiem, z którym jestem od siedmiu lat myślę o przypadkowo spotkanym Marku? Przecież to nie jest normalne. Może... może to jedynie chwila słabości? W końcu każdy przecież takie miewa. Może to właśnie moja kolej? Nie wiem... nie potrafię tego inaczej wytłumaczyć...

~c.d.n.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------