XiaoLu o homoseksualizmie

Witam,
dzisiaj chcę zrobić krótką pogadankę o tym, co sądzę na temat homoseksualizmu, osób homoseksualnych, ludzi temu przeciwnych i tym podobne. Prosiłabym Was o to żebyście po przeczytaniu moich przemyśleń wypowiedzieli się na ten temat, patrząc na to nie pod kątem k-pop'u i k-pop'owych paringów tylko tak, jak widzicie to w życiu codziennym u Polaka, Kanadyjczyka czy Japończyka.

          Co mnie tchnęło do napisania czegoś takiego? Po przeprowadzce do dużego miasta mam praktycznie na co dzień styczność z tym tematem. Niemalże codziennie widzę ludzi nastawionych złowrogo wręcz do osób homoseksualnych i teraz rodzi się pytanie.. dlaczego? Dlaczego ludzie o innej orientacji są tak wrogo odbierani? Czemu traktowani są jak intruzi? Poprę to przykładami.
   Jakieś dwa miesiące temu byłam na imprezie. Do klubu przyszła masa ludzi, w tym dwójka gejów- Polak i Koreańczyk. W trakcie zabawy chłopcy zaczęli rozmawiać, dobrze się bawić w swoim towarzystwie i w końcu zaczęli się całować. Kiedy siedziałam w sali obok przyszedł do mnie kolega i powiedział coś w stylu: "Ale jaja...ta dwójka pedałów się ze sobą liże." Nie wspomnę już, że samo określenie "lizać się" jest niestosowne i trochę niesmaczne, ale mniejsza o to. Po pierwsze... dlaczego mój kolega zrobił z tego takie widowisko? Naprawdę nie rozumiem, co takiego niesamowitego tkwi w fakcie, że dwójka zauroczonych sobą mężczyzn się całuje? Po drugie... określenie "pedał". Nie sądzicie, że jest to obraźliwe pojęcie, którego nikt nie chciałby usłyszeć, a już na pewno nie osoba, której z pewnością jest ciężko z tym, że jest "inna"? Wydaje mi się, że takie osoby muszą przechodzić przez długi etap samoakceptacji zanim w stu procentach pogodzą się z myślą "tak jestem gejem/lesbijką". Takie dogryzanie im z pewnością w niczym nie pomoże. Na drugi dzień poszłam z tym samym kolegą na spacer. W międzyczasie zahaczyłam o temat zeszłej imprezy i sytuacji zaistniałej na niej. Dowiedziałam się, że osoby homoseksualne go brzydzą i najlepiej by było jakby w ogóle nie było ich na świecie. Powiem szczerze, że okropnie mnie to oburzyło i chciałam mu wtedy wszystko wygarnąć, ale jako osoba tolerancyjna musiałam również zaakceptować jego zdanie na ten temat. Chłopak powiedział mi ciekawą rzecz, mianowicie to, że w naszej paczce jest lesbijka. Nie wiedziałam o tym, bo znam tych ludzi dopiero kilka miesięcy więc wiadomo, że o niektórych, prywatnych rzeczach jeszcze sobie nie mówimy. Jako że znałam już jego zdanie na temat miłości męsko męskiej, postanowiłam dowiedzieć się nieco o jego poglądach na temat lesbijek. Poglądy te nie odbiegały od tych na temat gejów. Powiedział, że za każdym razem jak widzi tą dziewczynę czuje się dziwnie i zbiera mu się na wymioty. I znów pytam, dlaczego? Co jego złego w tym, że dziewczyna jest szczęśliwa u boku drugiej? Może miała ku temu powody? Kto wie, co przydarzyło jej się w przeszłości? Być może ma złe doświadczenie z mężczyznami i dlatego wybrała na partnera życiowego kobietę? Ja nie wnikam, ponieważ nie jest to moja sprawa. Skoro jest szczęśliwa, to bardzo dobrze, ja jako jej koleżanka również się cieszę.
 

          Sprawa numer dwa. Moja współlokatorka przyniosła ostatnio do domu gazetę krakowską. Przeglądając ją trafiłam na mały artykuł o tym, że gej nie będzie mógł oddać honorowo krwi. Cytuję:

"Wykluczenie mężczyzn o orientacji homoseksualnej z oddawania krwi może być uzasadnione- orzekł Trybunał Sprawiedliwości UE.
TS w Luksemburku rozpatrywał sprawę mieszkańca Fracji Geoffreya Legera. W 2009r. we francuskim centrum krwiodawstwa w Metz odmówiono od niego pobrania krwi, ponieważ odbył on stosunek seksualny z mężczyzną, a prawo francuskie trwale wyklucza z oddawania krwi mężczyzn mających takie stosunki. Leger zaskarżył decyzję. TS orzekł, że można wykluczyć geja z krwiodawstwa, ale sąd w Strasburgu musi ustalić sytuację epidemiologiczną we Francji. Podkreślił, że z przedstawionych mu danych wynika, iż mężczyźni odbywający stosunki z innymi mężczyznami są grupą społeczną najbardziej narażoną na zakażenie HIV, ze współczynnikiem zapadalności 200-krotnie wyższym niż osoby heteroseksualne we Fracji."

Kolejny przykład dyskryminacji. Poczytałam na ten temat trochę w internecie i natrafiłam na taki artykuł:

"... Jeszcze kilka lat temu w broszurach Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa (RCKK) w Warszawie, można było przeczytać, iż kategorycznie nie mogą oddawać krwi osoby należące do grupy wysokiego ryzyka zachorowalności na AIDS, w tym m.in homoseksualiści."
"Podobne przykłady można mnożyć. W 2003 roku studentowi Uniwersytetu Jagiellońskiego nie pozwolono oddać krwi w akcji Wampiriada, po ujawnieniu przez niego swojej homoseksualnej orientacji."

    Z pewnością większość z Was kojarzy Roberta Biedronia. Jeśli nie to powiem pokrótce, że jest to polityk działający na rzecz LGBT. Walczy on o równe prawa ludzi i działa na rzecz lesbijek, gejów oraz osób bi i transseksualnych. Jest również pomysłodawcą oraz członkiem zarządu Kampanii Przeciw Homofobii. Udało mi się znaleźć jego pogląd na wyżej wymienioną sprawę. Robert Biedroń
uważa, że pomysł jest dyskryminujący i narusza godność osób homoseksualnych i tu wydaję mi się, że większość osób tolerancyjnych się zgodzi. Poniżej znalazłam kilka komentarzy do tego mini artykułu. Oto kilka z nich:

Pan Artur napisał "To parodia. Co ma wspólnego orientacja seksualna do oddawania krwi? Gej jest takim samym człowiekiem jak heteroseksualista. Przypomina mi się jak na lekcji historii nas uczono, że Hitler kazał zabijać homoseksualistów. Niedługo chyba do nas wróci takie podejście, do osób o odmiennej orientacji seksualnej. I my żyjemy w cywilizowanym kraju? Wstyd i hańba!

Pan Karol "Polska to fobijny kraj. Wyjadę stąd, gdzie nie będzie takich problemów, współczuję gejom,ale taki jest polski rząd."

Niestety natrafiłam również na komentarze tego typu:

"A czy gej chciałby otrzymać krew od pedofila albo nekrofila czy zoofila? Normalni ludzie postrzegają pedalstwo jako coś obrzydliwego. Wy zawsze macie problem ze zrozumieniem dlaczego atakuje się osoby chwalące się co lubią robić w sypialni. Obnażanie się z tym, co się robi w sypialni jest nie dość, że śmieszne to zupełnie pozbawione szacunku dla siebie i innych. NIE CHCEMY KRWI OD SODOMITÓW!"

Pan Tomek- twórca ostatniego komentarza wykazał się moim zdaniem ogromnym chamstwem i brakiem szacunku do drugiego człowieka. Nie toleruje homoseksualizmu...dla mnie okej...ale dlaczego mówi o tym w tak bezczelny sposób? Dlaczego porównuje osobę homoseksualną do zboczeńca, pedofila, osoby preferującej stosunki z ludzkimi zwłokami i osoby lubiącej uprawiać seks ze zwierzętami? Czy ten Pan nie zapędził się za daleko? W wyrażaniu swojego zdania też trzeba znać umiar i wiedzieć, kiedy powiedzieć sobie "stop". Mężczyzna wspomniał też o tym, że obnażanie się ze swoimi łóżkowymi preferencjami to brak szacunku dla siebie i jest to zwyczajnie śmieszne. A czy nie tego właśnie wymagają od nas lekarze pracujący w Centrum Krwiodawstwa? W każdej ankiecie danej mężczyźnie pada pytanie "Czy uprawiałeś seks z innym mężczyzną?". Skoro ktoś chce honorowo oddać krew, logiczne jest to, że musi odpowiedzieć na każde zadane pytanie... również to na temat jego orientacji. Nie jest to obnażanie się i chwalenie się homoseksualizmem tylko czysta szczerość w udzielanych przez te osoby pytaniach, nie sądzicie?
O gejach mówi się również, że są nosicielami wirusa HIV.. dlaczego? Przeczytałam w jednym z artykułów, że mężczyźni ci często zmieniają partnerów... czy to prawda? Nie sądzę. Poza tym z tego co mi wiadomo każdą krew, niezależnie od tego czy jesteś osobą homo czy heteroseksualną poddaje się badaniom na wykrycie wirusa HIV. Dlaczego więc lekarze z góry zakładają, że krew przyjęta od geja jest na pewno zarażona? Jest to przejaw nie tylko dyskryminacji, ale też niewiedzy ponieważ wirus może zostać zarówno wykryty w krwi osoby homo jak i heteroseksualnej. Moim skromnym zdaniem orientacja seksualna nie może być wyznacznikiem dyskwalifikującym osobę jako krwiodawcę.

       Kolejna sprawa. Związki homoseksualne ukazywane w świetle dziennym. Jest to kolejny temat, który budzi masę kontrowersji i wzbudza w ludziach heteroseksualnych niezrozumiałą jak dla mnie agresję. Zaledwie dwa dni temu szłam na dworzec. Przede mną szły dwie starsze kobiety, a z naprzeciwka dwie młode dziewczyny, trzymające się za ręce. Nie wiem czemu, ale jak to zobaczyłam to mimowolnie skierowałam w ich stronę uśmiech... po prostu takie gesty strasznie mnie rozczulają. Z ust kobiet idących przede mną padły następujące słowa:

"Boże kochany, co to ma być?", "Gdzie są ich rodzice?"

I znów pytam się, co jest złego w tym, że osoby homoseksualne pokazują publicznie swoją miłość? Jest to miłość jak każda inna, niezależnie od tego czy jesteś hetero,bi czy homoseksualistą. Skoro ludzie na całym świecie pragną równych praw, to czemu nie zaczniemy od tak prostego gestu? Mam mianowicie na myśli zaakceptowanie i nie komentowanie miłości osób tej samej płci. Nie wydaje mi się, by było to czymś skomplikowanym i ciężkim, a na pewno pomogłoby to pewnej grupie osób. Wystarczy odrobina chęci by to zmienić. Często również słyszę od znajomych:

"Ja nie mam nic przeciwko pedałom... tylko niech trzymają tą swoją miłość w domu i nie pokazują jej przy ludziach."

Kolejny dowód zacofania i homofobii. Dlaczego mają jej nie pokazywać? Bo to wstyd? Wręcz przeciwnie... Osobiście podziwiam takie osoby, że nie boją się być sobą i mimo przeciwności losu dążą do szczęścia. Równie dobrze osoba homoseksualna mogłaby powiedzieć, że nie ma nic przeciwko heterosekualistom, ale nie chce oglądać ich miłości na ulicy, ponieważ ją to obrzydza. Tak... to działa w obie strony.

         Następnym problemem są parady równości. Pierwsza parada w Polsce miała miejsce w 2001 roku w Warszawie. Jej pomysłodawcą był uwaga... ksiądz Szymon Niemiec. A mówi się, że kościół tępi homoseksualizm... głupie stereotypy. Pomysł na paradę równości narodził się podczas oglądania reportażu z gay pride w Sydney. Po pokazie filmu w jednym z nieistniejących już warszawskich klubów gejowskich, w gronie znajomych zakiełkowała myśl o przeniesieniu idei marszu sprzeciwiającego się dyskryminacji na grunt polski. Problem jest następujący. Ludzie uważają, że osoby homoseksualne wychodzące na ulicę nie walczą o równe prawa, tylko za wszelką cenę chcą promować i demonstrować swoją inność. Błąd. Skoro ludzie nazywający marsz mający na celu walkę z homofobią- demonstracją i prowokacją, ja to samo mogę powiedzieć o starszych kobietach latających do kościoła i na pielgrzymki. Nie chcę w tej chwili absolutnie nikogo urazić, po prostu mówię jak to wygląda z mojego punktu widzenia. Czy ludzie chodzący na pielgrzymki nie demonstrują niekiedy swojej miłości do Boga? W tym wypadku również poprę to słowami Roberta Biedronia. Dowiedziałam się, że został oskrżony w postępowaniu karnym o znieważenie uczuć religijnych gdy w reakcji na wypowiedź jednej z działaczek katolickich określającej homoseksualizm jako chorobę, stwierdził, że słowa te oddają w pełni faszystowsko- nacjonalistyczno- katolicki charakter nagonki na środowisko homoseksualistów. Myślę, że niektórzy z Was się z tym zgodzą.
Jeśli chodzi o tegoroczną paradę równości, to z tego co mi wiadomo rusza ona dokładnie 13 czerwca. Jeżeli ktoś z Was jest zainteresowany pracą wolontariusza podczas takiej parady, podam Wam dwa linki- jeden dotyczący zapisów w Warszawie, drugi w Krakowie ( Warszawa & Kraków ). Na pewno pojawię się osobiście na paradzie w Krakowie. Będę chciała porozmawiać z ludźmi biorącymi w tym udział, posłuchać ich poglądów i zadać kilka pytań, które z pewnością umieściłabym na blogu.

        Ostatnia sprawa. Małżeństwo i adopcja dzieci. Dlaczego zwklekałam z tym tematem do ostaniego akapitu? Wiem, że budzi on najwięcej kontrowersji i oburzenia wśród ludzi. Z pewnością pamiętacie wydarzenie z 2010 roku, kiedy to na świat przyszło dziecko Eltona Johna i jego partnera Davida Furnisha. Powiem szczerze, że nawet ja miałam wątpliwości co do tego tematu. Nie chodzi mi o samą adopcję, tylko o prawo. Zastanawiałam się, czy adopcja dziecka przez parę homoseksualną było możliwe tylko dlatego, że są to ludzie show-biznesu czy ich brytyjskie prawo na to pozwala. Poszperałam trochę na ten temat w internecie i znalazłam artykuł dotyczący ustawy o legalne zawieranie związków małżeńskich przez osoby homoseksualne. Sam brytyjski premier David Cameron zarzekał, że będzie o to walczył. Artykuł pochodzi z 2012 roku więc ustawa dawno weszła w życie.

"Premier jest przekonany, że większość brytyjskiego społeczeństwa przychylnie zapatruje się na małżeństwa partnerów tej samej płci. 
-Popieram małżeństwa gejów, bo jestem wielkim zwolennikiem małżeństwa w ogóle i nie chcę, aby geje byli wyłączeni z tej wspaniałej instytucji. Ale chcę jasno powiedzieć, że jeśli jakiś kościół, synagoga czy meczet nie będzie chciał udzielić ślubu gejom, nie będzie można go do tego zmusić- zapewniał brytyjski premier.
Kościół anglikański już oświadczył, że takie rozszerzenie definicji małżeństwa na związki tej samej płci rozwodniłoby jego znaczenie dla wszystkich. Anglikanie podkreślają, że nie jest to jakaś instynktowna reakcja na zmiany, ale wyraz troski o dobro wszystkich w społeczeństwie."

Drugi artykuł pochodzi z 12 lutego 2013 roku.

"Zgromadzenie Narodowe, izba niższa francuskiego parlamentu, przyjęło we wtorek projekt ustawy pozwalającej na legalizację małżeństw homoseksualnych i adopcję przez nich dzieci.
Nie ma żadnych powodów, by pary homoseksualne nie mogły korzystać z takiej samej ochrony państwa jak pary hetero. Nie ma też żadnego powodu, by dzieci wychowywane w parach homo cieszyły się mniejszym bezpieczeństwem prawnym- tak do równouprawnienia mniejszości przekonywała minister sprawiedliwości Christiane Taubira."

Przeciw "małżeństwu dla wszystkich" demonstrowało na ulicach Paryża od 340 do 800 osób. Aby załagodzić kontrowersje, rząd usunął z projektu prawo par lesbijskich do zapłodnienia in vitro. Zrezygnowano też z zamiany w kodeksie rodzinnym słów "ojciec" i "matka" na uniwersalne "rodzic".
Przeczytałam też, że większość krajów UE prawnie uznaje związki homoseksualne, a w Belgii, Danii, Hiszpanii, Holandii, Portugalii i Szwecji (poza Unią- w Norwegii i Islandii) udziela się ślubów gejom i lesbijkom. Pary homoseksualne mają prawo do adopcji w Belgii, Danii, Hiszpanii, Holandii, Szwecji i Wielkiej Brytanii.
Czemu Polska jest tak zacofanym krajem? Sądziłam, że żyjemy w kraju cywilizowanym, ale przez ostatnie dni gdy zbierałam materiał do napisania moich przemyśleń zauważyłam, że się mylę i nasz kraj niczym nie odbiega od takich Niemiec za czasów II Wojny Światowej. Prymitywizm, zacofanie i siląca się wokół agresja.

A Wy co o tym wszystkim sądzicie? Na koniec dołączam filmik, który powiem szczerze oglądałam ze łzami w oczach.

My świata nie zmienimy, ale zawsze możemy zmienić kawałek otoczenia, w którym żyjemy, a to już będzie wielki postęp.

Trzymajcie się!:)